Στων παιδιών τις γειτονιές

Ζήση Ανθή : Κανόνες για το σπίτι .

Μιλώντας για τους κανόνες του σπιτιού μας 

                Μέσα σε μια πολιτεία πλάι - πλάι χτίστηκαν τρία σπίτια , το σπίτι της κυρίας Ηρεμίας , το σπίτι του κυρίου Μη και το σπίτι της κυρίας Αταξίας . Κάθε σπίτι ήταν διαφορετικό από τα άλλα .
               Το σπίτι της κυρίας Ηρεμίας , είχε ένα μεγάλο κήπο με πολλά λουλούδια και δεντράκια και πάνω στα κλαδάκια τους κελαηδούσαν χαρούμενα πουλάκια . Ήταν όλα τόσο ήρεμα σ' αυτό το σπίτι ! Ποτέ δεν άκουγε κανείς φωνές ! Τα παιδιά έπαιζαν ήσυχα στο δωμάτιό τους , το μεσημέρι δεν ακουγόταν ούτε φωνή , τα απογεύματα έπαιζαν χωρίς καυγάδες στην αυλή ,  το βράδυ τα φώτα έκλειναν νωρίς και όλα κυλούσαν τόσο ήσυχα !!
              Αντίθετα , από το σπίτι του κυρίου Μη , ακουγόταν συνέχεια φωνές !! "Μην τρέχετε συνέχεια !! " , " Μη φωνάζετε! " , " Αφήστε με πια να ξεκουραστώ κι εγώ λιγάκι !" Ο κύριος Μη έβαζε συνέχεια τις φωνές στα βλαστάρια του κι αυτά έδειχναν να το διασκεδάζουν , κάνοντας χίλιες δυο σκανδαλιές , περιμένοντας πως και πώς να ακούσουν το μπαμπά τους να πει "ΜΗ!!" 
             Όσο , για το σπίτι της κυρίας Αταξίας , εκεί πια τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα , γιατί μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν ! Χοροπηδούσαν πάνω στα κρεβάτια ,κάνανε  πατίνι και ποδήλατο μέσα στο σπίτι , έπαιζαν με τη μπάλα μέσα στο σαλόνι , ζωγράφιζαν στους τοίχους , λέρωναν τα καλύμματα του σαλονιού με τις σοκολάτες , έσπαζαν τα ποτήρια , έσκιζαν χρήσιμα χαρτιά και ποτέ δεν τους μάλωνε η μαμά τους , η κυρία Αταξία ! Πολλές φορές μάλιστα άκουγαν τις γειτόνισσες που εξέφραζαν τα παράπονά τους στη μαμά τους , αλλά ευτυχώς αυτή τους έδινε την καλύτερη απάντηση !!! " Παιδιά είναι , δεν πειράζει !!!Ας παίξουν ! Ας χαρούν όσο θέλουν ! " 
                 Τα παιδιά που έμεναν σ' αυτά τα σπίτια , έπαιζαν μαζί και στην παιδική χαρά κι έτσι γνωρίστηκαν καλύτερα . Τα κοριτσάκια  της κυρίας Ηρεμίας έπαιζαν αρμονικά , χωρίς φωνές και έμοιαζαν πολύ φιλικά . Αντίθετα , τα παιδιά  του κυρίου Μη  φώναζαν διαρκώς , αλλά μόλις έβλεπαν το μπαμπά τους να τους κοιτάει , έπαιζαν ήσυχα σαν Παναγίτσες ! Αλλά , τα αγόρια της κυρίας Αταξίας ήταν οι βασιλιάδες της παιδικής χαράς !! Αυτά έκαναν ό,τι ήθελαν και δεν υπολόγιζαν κανένα κι ας άκουγαν καμιά φορά τους μεγάλους να λένε ... "Μα αυτά τα παιδιά , δεν έχουν αρχές ;" Και τι να ήταν άραγε οι αρχές ; Αφού δεν την ήξεραν τη λέξη , δε θα ήταν κάτι σημαντικό σκεφτόταν !! Έβλεπαν , όμως τα άλλα παιδιά να παίζουν τόσο όμορφα και κάποιες φορές να μη θέλουν να παίξουν μαζί τους κι άρχισαν να προβληματίζονται ... 
                   - Αλήθεια , εσείς τι κάνετε στο σπίτι σας ; ρώτησαν τα παιδιά της κυρίας Αταξίας γεμάτα απορία τα άλλα παιδιά !
                  - Εμείς , παίζουμε ήσυχα , κάνουμε υπομονή , αφήνουμε τα μεγαλύτερα αδερφάκια μας να κάνουν τα μαθήματά τους ............απάντησαν τα κοριτσάκια της κυρίας Ηρεμίας . 
                 - Και δε σας μαλώνουν οι γονείς σας ; απόρησαν τα παιδιά του κυρίου Μη ; 
                 - Οι γονείς μας είπαν πως δε χρειάζεται να μας μαλώσουν γιατί ακούμε τις συμβουλές τους , δεν τους στεναχωρούμε , δε ντρέπονται να καλέσουν κόσμο στο σπίτι  κι είναι πολύ χαρούμενοι που είμαστε παιδιά τους και πραγματικά μας λατρεύουν και μας το δείχνουν κάθε μέρα , όχι με παιχνίδια πολλά , αλλά  με την αγκαλιά τους , τα φιλιά τους και τα χάδια τους !!
                   Τα άλλα παιδιά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους με το στόμα ανοιχτό !! Πόσο θα ήθελαν όλα μαζί να έμεναν σε ένα τέτοιο σπίτι !! Πόσο πολύ θα ήθελαν να μοιάσουν τα άλλα παιδιά !! 

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλών ειδών σπίτια . Εσείς σε ποιο σπίτι νομίζετε ότι ζείτε ; Μπορείτε να το ζωγραφίσετε ; Μπορείτε να μας μιλήσετε γι' αυτό ; Σε ποιο από αυτά τα σπίτια θα θέλατε να ζείτε και γιατί ;
Μπορείτε να κάνετε 3 ή και περισσότερα σπιτάκια και να καταγράψετε τις απόψεις των παιδιών  γράφοντάς τες μέσα σε παραθυράκια .